Cieszę się, że Anthony Minghella wreszcie unika "kostiumowego napuszenia" i decyduje się na autorski film opowiadający o współczesności. Dal mnie to obok UTALENTOWANEGO PANA RIPLEY'A jego najlepszy film. ROZSTANIA I POWROTY nie jest filmem latwym od strony psychologicznych kontekstów ,nie ma też w nim artystycznych fajerwerków. Obraz ten spotkał sie z mieszanymi recenzjami i nie okazał się być kasowym sukcesem. Mimo to to dobre kino. Minghella dobzre prowadzi aktorów. Na ekranie dobrze wypada Juliette Binoche i Robin Wright Penn. Całkiem prezyjemnie ogląda się też Jude Law'a, choć chwilami jest w tym obrazie dla mnie zbyt zdystansowany do swej roli. Ciekawy jest też dobry i autentyczny występ młodziutkiego Rafi Gavrona w roli młodego złodziejaszka-parkurowca. Minghella stawia na klimat londyński i łasdne zdjęcia. ROZSTANIA I POWROTY to knio niełatwe, a wątki w nim nagromadzone wydaje sie być pozornie spzreczne- mimo to Minghelli udało się je spiąć w jedną całość. Mamy tu historie alienacji i wyobcowania, pean o poszukiwaniu miłości, niesprawiedliwości społecznej i różnicach kulturowych w wielkich miastach, kryzsy małżeństwa, poświęcenie w imię dobra najbliższych etc. Całkeim sporo tego wszytskiego. I choć można temu obrazowi zarzucić pewną naiwność i prostste niektórych filmowych rozwiązań - to nie mozna ROZSTANIOM I POWROTOM zarzucić braku szczerości. Minghella opisuje swych bohaterów i ich najbliższe otoczenie bez zadęcia, dydaktyzmu i z wyraźnym zrozumieniem. Film kipi od uczuć , emocji- tylko tzreba umieć je dostrzec. nie jets to łatwe kino, które używa skrótów myślowych. Widzenie świata pzrez Minghelle nie jest płaskie, ale wielowymiarowe- czego dowodzi ten film. Nie każdemu będzie się on podbał -dla mnie to niemal rewelacja. Polecam miłośnikom kina psychologicznego.